بیشتر کار تعمیر و نگهداری استخر بتنی با دست است

از لحاظ ماهیت، بتن بسیار متخلخل است. این وضعیت یک شرایط بسیار ایده آل برای جای دهی و رشد جلبک ها در استخر ایجاد میکند. بعد از آنکه جلبک ها در بخش های مختلف بتن رشد کردند کار تمیز کردن و از بین بردن آن ها بسیار سخت تر است. و معمولا از فناوری هایی مثل جارو روباتیک نمیتوان برای تمیز کردن استخر کمک گرفت. نتیجه اینکه نگهداری از استخر های بتنی باید به صورت دستی صوررت بگیرد.

سازندگان این نوع استخرها توصیه می کنند که حداقل هفته ای یکبار کل سطح استخر را با یک برس تمیز کنید تا سطوح داخلی را از وجود هرگونه جلبک پاک کنید.

استخرهای بتنی نیاز بیشتری به مواد شیمیایی دارند

شیمی آب موضوع دیگری در مورد استخرهای بتنی است. از آنجا که در صورت عدم نگهداری صحیح از استخر ممکن است جلبک ها در سطوح داخلی قرار بگیرند، مواد شیمیایی بیشتری برای ضدعفونی کردن و از بین بردن جلبک ها مورد نیاز است. از طرفی ضدعفونی کردن استخرهایی که جلبک دارند وقت زیادی میطلبد و نیازمند هزینه بالاتری است. علاوه بر این، بتن ماهیتی قلیایی دارد که دائماً pH آب استخر را افزایش می دهد و برای حفظ تعادل ph نیاز به افزودن منظم اسید دارد.

ناسازگار با نمک

نمک و بتن با هم ناسازگار هستند. بنابراین نمک حل شده در آب استخر باعث کاهش طول عمر سطوح داخلی استخر می شود. این یعنی برای تمیز کردن استخر و زدودن نمک های آن نیاز به تصفیه و پالایش بیشتری است. درنتیجه هزینه ها نیز بالاتر میرود.

در کل هزینه ساخت استخر بتنی زیاد است!

در مقایسه با سایر استخرهای دیگر مثل استخر فایبرگلاس یا وینیل، استخرهایی که از بتن ساخته می‌شوند نه تنها هزینه ساخت بالاتری دارند، بلکه هزینه نگهداری از آن ها نیز بیشتر است. موارد زیر میتواند دلایل بسیار خوبی برای توجیه هزینه های بالای نگهداری از استخر های بتنی باشند:

شستشوی آن ها دشوارتر است و نیازمند وقت و تخصص است (هر ۳ تا ۵ سال باید کاملا به صورت تخصصی شستشو داده شوند)

هزینه مواد شیمیایی بکار رفته در آن ها بالاتر است زیرا تمیز و ضدعفونی کردن آن ها دشوارتر است

هزینه هایی بازسازی و تعمیرات استخر های بتنی نیز واقعا بالاتر است

سطح داخلی استخرهای بتنی خشن است

سطح اغلب استخرهایی که از بتن ساخته شده اند ابتدا صاف است اما به مرور زمان خشن میشود و از حالت صاف بودن در میاید. چنین سطحی باعث میشود که فضا برای جلبک ها فراهم شود و به مرور زمان اگر نگهداری از استخر به خوبی صورت نگیرد، فضای استخر جلبکی میشود.

سطح داخلی استخر بتنی نه تنها مستعد رشد جلبک است بلکه احتمال وارد شدن آسیب به پای شناگران نیز در آن وجود دارد. در حقیقت، بیشتر کودکانی که به طور مرتب در استخرهای بتنی شنا می کنند، مجبور به پوشیدن کفش های مخصوص در آب هستند تا از زخم شدن پاهایشان جلوگیری کنند.

منبع : تام استخر